Wyobraź sobie, że chcesz dowiedzieć się, jak upiec sernik. Wybierasz dowolny artykuł z przepisem kulinarnym. Klikając link do tekstu, poprzez przeglądarkę wysyłasz komunikat do serwera, że chcesz uzyskać dostęp do konkretnego adresu.
Serwer je rozpatruje i wysyła odpowiedź, którą analizuje przeglądarka. Ta odpowiedź to konkretny kod HTTP. Nie widzisz go, ale w zależności od jego rodzaju wybrana przez Ciebie strona otwiera się prawidłowo lub wyświetla się błąd.
Co dobrze jest o nich wiedzieć? Sprawdź!
Co to jest kod odpowiedzi HTTP
Kod odpowiedzi HTTP to cyfrowa informacja, którą serwer przekazuje przeglądarce. Mogą one m.in. informować o przetwarzaniu polecenia, wskazywać na powodzenie działania lub wystąpienie błędu.
Rodzaje kodów odpowiedzi HTTP
Wyróżnia się pięć kategorii kodów stanu HTTP:
- kody informacyjne (1xx) – wskazują na kontynuację zapytania przez przeglądarkę;
- kody powodzenia (2xx) – informują o pozytywnym przetworzeniu zapytania przez serwer;
- kody przekierowań (3xx) – sygnalizują, że zawartość danej podstrony została przeniesiona pod inny adres URL, i przekierowują do nowej strony docelowej;
- kody błędów aplikacji (4xx) – informują o wystąpieniu problemu związanym z danym zapytaniem;
- kody błędów serwera (5xx) – komunikują, że zapytanie zostało zaakceptowane, ale wystąpił problem po stronie serwera i nie jest możliwa jego realizacja.
Najpopularniejsze kody HTTP
Oto 10 kodów odpowiedzi HTTP, z którymi spotkasz się najczęściej.
Kod 200 (OK)
Informuje, że polecenie zostało przetworzone poprawnie: strona jest dostępna i działa prawidłowo.
Adresy URL zwracające taki kod są indeksowane przez Google i wyświetlane użytkownikom.
Kod 301 (Moved permanently)
Kod wskazuje, że zawartość danej podstrony znajduje się pod innym adresem URL.
W jakich sytuacjach powinieneś ustawiać przekierowanie o kodzie 301? Dowiesz się tego w naszym artykule „Przekierowania w SEO. Sprawdź, co powinieneś o nich wiedzieć”.
Kod 302 (Found)
Pojawia się on, kiedy zawartość wybranego adresu URL na pewien czas jest przeniesiona na inną podstronę, np. przy aktualizacji serwisu.
Aby przekierowanie 302 zniknęło, musisz usunąć je ręcznie.
Taki adres URL wciąż wyświetla się w wynikach wyszukiwania.
Roboty indeksujące otrzymują informację, że podstrona istnieje, ale aktualnie jest niedostępna. Co jakiś czas będą skanować adres URL, aby sprawdzić, czy przekierowanie zniknęło.
Kod 400 (Bad request)
To kod błędu, który sygnalizuje, że serwer nie może lub nie potrafi przetworzyć zapytania. Problem wynika z powodu błędu po stronie klienta, np. nieprawidłowy adres URL lub uszkodzone pliki cookies.
Kod 403 (Forbidden)
Informuje, że serwer otrzymał poprawne i zrozumiałe zapytanie, ale odmawia dostępu do zasobu, np. z powodu braku odpowiednich uprawnień do wyświetlenia strony przez użytkownika (musi się on np. zalogować do serwisu).
Kod 404 (Not found)
Błąd 404 informuje odwiedzającego, że poprawnie połączył się z serwerem, ale dana strona lub zasób nie zostały znalezione lub serwer został skonfigurowany tak, aby nie było możliwe ich wyświetlenie.
Roboty nie indeksują adresu z błędem 404. Ten ciąg cyfr oznacza dla nich, że podstrona nie istnieje, bo została usunięta, lub nigdy nie istniała.
Wiesz, że dobrą praktyką jest przygotowanie projektu strony z błędem 404, np. na wypadek, gdy internauta zrobi literówkę w adresie URL? Dlaczego jest to ważne i jak zaprojektować taką podstronę zdradziliśmy w artykule „Błąd 404: co to jest i jak wpływa na pozycjonowanie”.
Kod 410 (Gone)
Wskazuje, że wybrana strona nie istnieje pod konkretnym adresem i już nigdy nie wróci (nastąpiło trwałe usunięcie zawartości).
Roboty Google’a odczytują to jako znak, że mają usunąć dany adres URL z indeksacji i więcej nie indeksować.
Kod 500 (Internal server error)
Ten kod informuje o problemie po stronie serwera, przez co niemożliwe jest uzyskanie dostępu do strony.
Kod 502 (Bad gateaway)
Kod odpowiedzi 502 wskazuje, że polecenie nie może zostać wykonane, bo inny serwer wysyła niepoprawną odpowiedź.
Wyświetla się on również, kiedy przetworzenie żądania zajmuje serwerowi zbyt wiele czasu i musi zerwać połączenie.
Kod 503 (Service unavailable)
Sygnalizuje, że serwer jest tymczasowo niedostępny, np. z powodu aktualizacji serwisu lub przeciążenia.
Kody HTTP a SEO
Roboty indeksujące Google’a zwracają uwagę na zawartość strony, w tym na otrzymywane od niej kody odpowiedzi HTTP.
Kody wskazujące na przekierowania informują je o tym, którą stronę powinny indeksować i pozycjonować w wyszukiwarce.
Z kolei błędy 4xx to coś, czego powinieneś unikać na swojej stronie. O ile wynikają one z literówek w adresie popełnianych przez czytelników, o tyle nie musisz się o to martwić. Jeśli jednak ich przyczyną jest coś innego, zacznij działać.
Wysoka liczba i częstotliwość błędów (4xx i 5xx) może spowodować spadek ruchu na stronie WWW, utratę potencjalnych klientów i wiarygodności. Wynika to z zachowania odwiedzających (szybkie opuszczanie strony), które Google bierze pod uwagę przy ustalaniu rankingu witryn.
Jak znaleźć błędy HTTP
Aby dowiedzieć się o możliwych błędach i przekierowaniach występujących na Twojej stronie internetowej, możesz skorzystać z wielu bezpłatnych i płatnych narzędzi. Z jakich konkretnie?
Screaming Frog
To crawler, czyli program skanujący stronę WWW. Zbiera on informacje o jej strukturze i zawartości. Informuje, na jakich adresach URL ustawione są przekierowania i które zawierają błąd 404.
Program dostępny jest w wersji bezpłatnej (analizuje do 500 adresów URL) i płatnej.
Google Search Console
Informacje o przekierowaniach i błędach znajdziesz w sekcji „Indeksowanie”. Następnie wejdź w zakładkę „Strony”. Otrzymasz listę powodów, dla których adresy URL nie są zindeksowane. Dowiesz się stamtąd, ile jest tych podstron i o których konkretnie mowa.